Wat denk jij Liefde is "onder de veertig" ...

En hier ben je 38, 39, 41, of zelfs alle 45. Je weet al alles over dit leven. En belangrijker dan elke liefde - stabiliteit, rust en comfort. Je denkt zelfs niet: wanneer heb je voor het laatst seks gehad ??? Het lijkt erop, voor het nieuwe jaar .. Hoewel, wacht, nee! In mei was het zeker! Wij in het landhuis met vrienden zwollen op, en zoiets als onze jeugd viel ons aan! En nu hebben we wat? November? En wat? We zijn allebei al ouder, hormonen zijn weggestorven en al onze vrienden hebben precies hetzelfde. Dit is normaal. Nou, echt niet willen.

Ik noch hij. Welnu, misschien heeft hij natuurlijk ergens iets, allemaal is diezelfde man nog niet oud. Oké, laat het een beetje ergens lopen, het gaat toch nergens heen. Iedereen gaat wandelen, het is geen ramp. Verraad - dit is geen seks, maar verraad! Toen je verliefd werd en de ander verliefd werd.

Zelfs als ze geen seks hebben gehad. Dit is verraad! En het feit dat ze daar in het badhuis waren met de mannen, noemden ze de prostituees, en de jouwe, hoewel ze ontkennen dat hij iets had en je weet dat het 100% was - dit is geen verraad. Dus ... het mannelijk instinct sprong op. Masturbated Baba ongeestelijk - en dat is alles. Het belangrijkste is dat uw gezin nog steeds stabiel, kalm en comfortabel is. Dit is zo'n liefde.

En plotseling, als een donderslag bij heldere hemel, ontmoet je plotseling een man. Op internet. Op zakenreis. Op de oudervergadering. Een collega kwam naar haar man. Over het algemeen is alles willekeurig en absurd. Je praat gewoon. Drie dagen. En dan word je bang. Heel eng. Zeer. Omdat je wereld tijdens deze drie dagen is ingestort! Jullie zijn er allemaal uit gevallen.

En u begrijpt het niet: wat is er gebeurd? Boos op jezelf: dat is wat mensen doen voor een lange afwezigheid van seks. Je begrijpt alles, je bent slim. Dit is pure chemie. Feromonen raken op het hoofd, net zoveel als tachycardie. Op dit moment loslaten. Het is zelfs niet verliefd en geen passie, het is een soort onzin. Om een ​​of andere reden trekt het hem gewoon aan, en je gevoel schreeuwt recht: DIT IS JE MAN !!!!!!

En jij bent zo: wat is hij van mij ???? Je kent hem drie dagen! Je bent meer dan ooit bij hem. Het maakt niet uit: je communiceert live of je correspondeert, en de tijd vliegt voorbij. Je hebt de hele nacht gepraat. De tweede. De derde. Je slaapt drie dagen niet en je begrijpt het niet: waarom ben je zo verslaafd aan iets?

Je stopt met communiceren. Scherp. Om je teleur te stellen. Die obsessie is weg. Maar het staat niet toe en gaat niet voorbij, en je bent nog steeds zo slecht als ooit tevoren. En u zet de geest aan. En u begint alle items op te sommen die u vertellen over de onmogelijkheid en absurditeit van wat er gebeurt. Je zegt: "Ik ben getrouwd", "Hij is getrouwd", "Ik ben 10 jaar ouder", "Hij is 10 jaar ouder dan ik", "We wonen in verschillende steden", "Ik heb hem niet eens live gezien!", " Hij is een vriend van mijn man! "," Hij is de echtgenoot van mijn vriendin! "," Hij is een leraar van mijn kinderen! "

IJzeren argumenten. Je relatie heeft geen toekomst. Laat los

En je zult niet loslaten! En hier komt paniek aan bod ...

Je stabiele, vertrouwde wereld - wiebelt als een aardbeving met tien punten. En je schreeuwt tegen jezelf dat dit geen liefde is !!! Dit is onzin! Het is afgebroken! Dit is een golf van de nieuwste hormonen! Hij zal niet van je scheiden. En jij ook. Je zult dergelijke schokken niet overleven. je oude ouders zullen je niet begrijpen en een beroerte pakken! Je kinderen zullen je vervloeken en bij je vader blijven!

De maatschappij steekt je vinger uit en veroordeelt! En waarom is het allemaal? Weet je zeker dat ook hij zijn wereld voor jou zal veranderen? Of hij zal beloven, hij zal je laten doorgaan, je zult de jouwe vernietigen, en hij zal kijken en zeggen: Sorry, maar ik wil je leven niet verpesten.

Ik ben je niet waardig. Ik ben een watje. Je zou kunnen, maar ik deed het niet. Sorry schatje. Neeee, bedankt, nee. En je bent ook een dwaas: om de een of andere reden denk je ook aan enkele opties: hoe je weg kunt komen van je man, wat te zeggen tegen de kinderen, wat uit te leggen aan de ouders ... Ugh. Nagreblo op oudere leeftijd. Je bent geen 25, je hebt dit nog niet "zelfs het hele leven voor de boeg", je hebt geen recht om een ​​fout te maken: je bouwt al jaren aan deze comfortabele wereld, je hebt kinderen, familie en verantwoordelijkheid. En je kunt het leven voor veel mensen niet breken vanwege een hormonale klap op het hoofd. En je zit te huilen.

Nee, gehuil !!! Je schreeuwt als een dier. Je zeurt. Omdat je om de een of andere reden het gevoel hebt: je liegt tegen jezelf! Aan jou, God, of wie het ook is - geeft nu een kans. Laatste Niet meer. Of je riskeert alles wat je hebt - en je kunt meer dan ooit gelukkig zijn, of je laat alles zoals het is, hoe hard je het ook voelt, dat is waar je je hele leven op hebt gewacht.

Wat is JOUW MAN! Het is jouw helft. En ik zag verschillende keuzes. Er is bijvoorbeeld de mijne. Ik was getrouwd, ik was 10 jaar ouder, ik woonde op 550 km afstand, ik had al drie huwelijken, een volwassen 18-jarige zoon en kleine oude ouders. Ik ben een Moskou-schrijver en scenarioschrijver, hij is een voorman op een bouwplaats in Koersk.

De geliefde zoon van zijn moeder, die maar 13 jaar ouder is dan ik ... Als je denkt dat ik niets te riskeren had, vergis je je. Ik heb alles geplaatst. Mijn leven. Zijn reputatie. Het leven van hun ouders. Respecteer je zoon. En roddel. Veel, veel, veel roddels over zichzelf op alle internet. Hij heeft ook alles geplaatst. Carrière en heel goed werk. Relatie met een meisje. Reputatie.

Verzamelde dingen en ging naar Moskou. Geen dag zat hij in mijn nek. Ik werkte waar ik kon en hoe kon. Miste niets. Hij werkte op een bouwplaats in de regio Moskou, waar slechts 4 uur op een weg duurde: per metro, per trein, per shuttlebus. In de winter buiten. Maar in Koersk had hij zijn eigen brigade, hij was hoofd en onderaannemer, en 10 keer meer geld. Er is een andere keuze: ze kon het niet. En hij kon. Van de vrouw vertrokken, gescheiden. Omdat schat zwanger is.

Op 42 jaar oud.

En ze hield heel veel van hem. En het kind wilde het. Gewoon bang: daar, in haar familie, twee zonen. De oudere wist alles, stond aan haar zijde. De jongere is te klein om te weten. Ik zou het niet begrijpen. Papa houdt echt van. Ze zou zijn psyche hebben gebroken. Mijn man huilde, vroeg om vergeving, vroeg om niet te vertrekken. En ze huilde.

Ze hield haar hand voor haar buik en huilde. Heeft een abortus, bleef bij de familie. Het lijkt erop dat er uiterlijk niets is veranderd: hetzelfde voorbeeldige gezin, een mooie echtgenoot, een mooie vrouw. En ik weet alles. En ik weet dat ze nu al 8 jaar helemaal niet meer is. So. Shell. Zombies. En hij wil daar niet over praten.

En nu zie ik de situatie: beide familie. Zowel daar als daar - alleen gewoonte in gezinnen. En kinderen. Mijn vrouw weet al alles. Er zijn imitaties van zelfmoord en hartaanvallen, en alles is zoals het zou moeten zijn.

Mijn man staat op het punt om alles te zeggen, en er zullen zeker tranen zijn, en ze zal op de een of andere manier moeten overstappen "we zijn verantwoordelijk voor degenen die zijn getemd". Of laat alles zoals het is. Breek niets. Ga niet naar de kerk en plast daar op de vloer, smekend om hulp om het allemaal te doorstaan. Zweer dat we zullen trouwen, help alleen, Heer! Op alles hameren en leven zoals ze leefden. Alleen, weet je, het lijkt mij dat ware liefde niet gemakkelijk komt. Daarom is het over 20 jaar helemaal geen liefde.

Liefde - het komt altijd met pijn. En plaatst u voor een keuze. En je moet veel geven. Eenvoudig en gratis geeft je slechts een paar weken liefde en passie. En voor liefde zal moeten betalen. Als u natuurlijk bereid bent die prijs te betalen. Sveta, ik weet dat je dit nu leest.

Keer niet terug. Zet alles op. In deze game is alles eerlijk: je betaalt - je krijgt wat je wilt. Snijd degenen af ​​die bang zijn de gewoonte te verliezen. Ze is bang om het leven te verwennen, wat verre van een feit is. En breekt daarmee de zijne. En leeft dan als een groente.

Aanwezig - je voelt je altijd van binnen. En u zult niet verwarren met obsessie en hormonale afgifte. Het heden wordt alleen gegeven aan mensen-podkrakuletam, want ze zijn oplosbaar. Ga naar het einde. Het is het waard

bron: womanhappiness.ru